Inmiddels is er een week voorbij sinds mijn eerste bericht over de effecten van het coronavirus in Rome. En ik zal eerlijk zijn: ik ervaar de huidige situatie als een nachtmerrie.
Isolement
Het beklemmende gevoel omdat er amper iemand op straat loopt. Het binnengeroepen worden in de supermarkt om vervolgens op afstand boodschappen te doen. Het spookachtige effect van de afwezigheid van kinderen. De politieagenten die je vragen wat je aan het doen bent als je een frisse neus haalt. De muffe geur in huis als de ramen te lang dicht zijn geweest. De slinkende voorraad knutselspullen en alles wat je maar kan bedenken wat opgaat en de komende tijd niet aangevuld zal kunnen worden. Het aanplakbiljet van die film die binnenkort in de bioscoop zou worden vertoond.
Wil je deze column lezen?
Bestel dan mijn boek Opnieuw het Colosseum voorbij
(verschenen op 1 juli 2020)
Het Colosseum voorbij 
Mooi geschreven Tessa, fijn dat het met jou en je familie goed gaat. Maar het zijn inderdaad pittige tijden. Veel groeten uit Haarlem en hou je taai.
Marjolein moeder van Roza
Dank je, Marjolein…Liefs en sterkte ook voor jullie!
Dankzij SPQR die mij verwees naar je blog, wens ik je te danken voor uw kijk op een leven onder dwang in mijn lievelingsstad. Graag wordt ik dan ook een volger van uw blog.
Hou het veilig en op afstand.
Niet voor niets is Rome ook “mijn” eeuwige stad.
Roma urbs aeternae.
Beste Leo,
Dank voor uw vriendelijke bericht. Ik wens u ook het allerbeste en laten we zeggen: tot ziens in Rome.
Tessa
Kreeg de link van Kim toegestuurd. Veel sterkte en alle goeds toegewenst. Liefs , Kaseh
Dank je, Kaseh, liefs ook voor jullie.