De Etrusk
Veel Nederlanders die naar Italië op vakantie gaan bezoeken Toscane en haar prachtige steden Florence of Siena en laten het daarbij. Wie vervolgens toch de moeite neemt af te zakken naar Lazio, rijdt vaak linea recta door naar Rome. En dat is eigenlijk zonde: in deze regio namelijk, in wier naam het Latijn dat hier ooit gesproken werd, nog weerklinkt, is veel moois te zien. Smalle, kronkelende weggetjes, waar auto’s voor bochten moeten toeteren om de tegenligger van hun aanwezigheid op de hoogte te brengen, voeren langs olijfgaarden, glooiende heuvels en antieke, verlaten steden. Neem bijvoorbeeld Tarquinia, zo’n vierentwintighonderd jaar geleden de meest bruisende stad in het Etruskische gebied, vandaag de dag een archeologische site met prachtige grafheuvels (tumuli). Bij een bezoek aan het nabijgelegen Vulci moet men over flink wat fantasie beschikken om het driehoekige bastion met dubbele ingang belegerd te zien worden door vijandige soldaten, maar het is de autorit waard.
Voor verfrissing tijdens warme dagen kun je heerlijk verpozen aan het meer van Bracciano of Bolsena, beide rijk aan leuke campings en schattige dorpjes langs de oever, zoals respectievelijk Trevignano Romano en Capodimonte. Vergeet niet een maaltijd te verorberen in een van de vele restaurants en laat, om je verblijf compleet te maken, je vis vergezeld gaan van een goede witte wijn: ‘Est! Est!! Est!!!’ wel te verstaan, beroemd geworden dankzij een vinofiele bisschop, wiens verkenner na het vinden van de heerlijke drank in Montefiascone zijn enthousiasme tot driemaal toe uitdrukte.
Viterbo vervolgens mag bij de Romeinen dan bekend staan als de eindhalte van de trein (lees: ver weg), er is méér en alleen al haar eigen naam vetus urbs, ‘de oude stad’, verraadt ons een rijke geschiedenis. Net als het berglandschap niet ver hier vandaan: de legende wil dat Romulus, de mythologische stichter van Rome, toen hij de bevolkingscijfers van zijn stad zag stagneren, een groot festival voor de hele omgeving organiseerde. Middenin het feestgedruis gaf hij plotsklaps een teken aan zijn mannelijke onderdanen: met grof geweld rukten zij de vrouwen van het Sabijnse buurvolk bij hun vaders en echtgenoten weg. Eenmaal van de schrik bekomen, bleken de vruchtbare buurvrouwen dé oplossing voor het probleem van Rome te zijn, terwijl de mannen in de Monti Sabini wanhopig in hun armoedige huisjes zaten te broeden op een manier om hun dochters en partners terug te veroveren.
Het Etruskisch gebied strekte zich destijds ongeveer uit over de huidige regio’s Toscane, Umbrië en inderdaad, het noorden van Lazio. Wie dit jaar iets nieuws wil proberen, houde het voormalig Etrurië zeker in de gaten. Voor een slaapplek hoef je niet ver te zoeken, want het wemelt er van de B&B-structuren en zogeheten agriturismi luisterend naar namen als ‘Het Torentje’ en ‘Hier sliep de Etrusk’. Dus pak die agenda er maar bij, want het zit er dik in dat je op de vraag “Heb je al een vakantiebestemming gevonden voor 2014?” zult antwoorden: “Hier is het! Hier is het!! Hier is het!!!”
Dag Tessa, inderdaad: Lazio is een danig onderschatte regio. Iedereen dweept met Toscane, tegenwoordig ook wel een beetje Umbrië en voor de wijnliefhebbers eindigt Italië vaak in Piemonte. Puglia komt toeristisch tegenwoordig een klein beetje beter naar voor, maar wie kent fraaie Italiaanse regio’s zoals Calabrië, Basilicata, Molise of, inderdaad, Lazio? Ergens is het wel begrijpelijk. Wanneer je een trip richting Rome maakt, doe je dat meestal voor slechts enkele dagen. In de historische kernstad is zoveel te beleven en zoveel te zien dat de behoefte om – letterlijk – buiten de muren te treden zich nauwelijks stelt. Voor de fervente Romeliefhebber (m/v) kan ik inderdaad alleen maar aanraden: duik eens in de geschiedenis en ga eens enkele dagen op verkenning in de directe omgeving van Rome. Er zal een wereld voor je opengaan! Harteliijke groet. Eric, S.P.Q.R. – http://www.spqr.be
Leuk, Tes! Wat was het heerlijk bij het meer van Bracciano! Denk er nog af en toe aan.
xx