Vind ik leuk

De tandarts

Je moet een beetje met je tijd meegaan en tegenwoordig lijkt het devies: hoe sneller, hoe beter. Haast niemand leest meer ellenlange teksten of neemt de tijd voor een drie uur durende film. Facebook is meester in het de revue laten passeren van de meest onbenullige of juist bijzondere momenten van Jan en alleman en biedt ook nog de functie er een waardeoordeel aan te koppelen. Naar analogie van dit al jarenlang hotte sociale medium deel ik jullie in één klap al mijn ‘vind-ik-leuks’ van het laatste moment. Hoor ik er weer helemaal bij.

Van je stoel afglijden omdat de tafeltjes van het restaurant scheef staan op de hobbelige keitjes.
Vind ik leuk.

De briefjes van de buitenlandse schoonmaaksters als er iets schort in een of andere hotelkamer (“Controllere kamer 5: de kran drupd”).
Vind ik leuk.

Op de fiets de tram inhalen.
Vind ik leuk.

Het ‘blonde’ haar van die brunette in de tram dat er net zo uit ziet als de paasgele das van de meneer ernaast.
Vind ik leuk.

Na weer eens slecht behandeld te zijn met knikkende knieën terug de winkel ingaan en excuses mogen ontvangen van de schuldbewuste eigenaar.
Vind ik leuk.

De veelvuldigheid aan religieuze straatnamen.
Vind ik leuk.

Luisteren naar Spaans-Nederlandse kinderen die opgroeien in Italië: “Ik heb een 8 voor mijn storia-exam gepakt.”
Vind ik leuk.

De paar treetjes die je zo dikwijls op moet bij het betreden van een Romeins huis.
Vind ik leuk.

Niet zeker weten of het getoeter van mijn PS-racespel vandaan komt of van de auto’s in de straat.
Vind ik leuk.

Kuddes nonnetjes van 1.50m. die de straat over rennen.
Vind ik leuk.

Het om een boom gebonden bordje in de tuin van de tandarts om je over zijn praktijk te informeren.
Vind ik leuk

Anderhalf uur heen en anderhalf uur terug rijden om te gaan lunchen.
Vind ik leuk.

De gelukzalige blik van twee Russische toeristen die in een rijtuig de stad doortrekken.
Vind ik leuk.

Een flinke hap uit een bol mozzarella bijten.
Vind ik leuk.

Die fractie van een seconde waarin je op afstand twijfelt of twee met elkaar communicerende mensen gebarentaal gebruiken of ‘gewoon’ Italiaans ‘spreken’.
Vind ik leuk.

Die ene chauffeur die tijdens de zoveelste ov-staking toch besluit te rijden.
Vind ik leuk.

De hardlopers die de arme boodschapper uit Marathon in de Romeinse miezerregen proberen te evenaren.
Vind ik leuk.

Luisteren naar Italianen die uitleggen waarom bepaalde sauzen toch echt niet mengen met bepaalde pasta’s.
Vind ik leuk.

De grote emmer die zich steevast bij het straatfonteintje naast de bloemenkraam vol laat lopen.
Vind ik leuk.

Het gevoel dat ik op vakantie ben, maar lekker nog niet naar huis hoef.
Vind ik leuk.