Aan de slag als reisgidsauteur

De reisgids

Sinds ik als auteur voor de nieuwe editie van 100% Rome de leukste, meest bijzondere en authentieke adresjes moet langslopen is bij mij de vraag gerezen: wat víndt de gemiddelde Nederlander eigenlijk leuk? Wat betekent ‘bijzonder’? En hoe authentiek zijn bepaalde trattoria’s? Als straks vijf Nederlanders met die roze gids voor hun neus spaghetti zitten te snijden bij een of andere mamma in een achterafstraatje, dan is het nog maar de vraag hoe leuk dat is, bij een moedertje aanschuiven dat onder haar vriendinnen trouwens heel gewoontjes is in een steegje waar de ‘gratis-shots-flyers’ op de grond liggen.

Wel geeft het me een almachtig gevoel, moet ik zeggen. Ik vind het idee best spannend, dat ik incognito een restaurant binnen kan lopen, mij als de zoveelste toerist kan laten bedienen, om vervolgens na afloop als een echte ‘007’ mijn identiteit als schrijfster te onthullen en de eigenaar hardop te horen denken: ‘Is de kok niet net naar de kapper geweest?’ ‘Heeft mijn personeel niet met de ogen gerold?’). Want ja, ben ik niet tevreden, dan komt uw café/winkel/restaurant niet in de gids.

Daarnaast moet ik goed nadenken of ik mijn favoriete plekjes er eigenlijk wel in wíl hebben, of dat ik sommige pareltjes voor het grote publiek onontdekt wil laten om er in alle rust met mijn vrienden te kunnen blijven genieten. Ondanks alle haken en ogen van deze nieuwe taak, loop ik tegenwoordig enthousiast en vol energie – ogenschijnlijk als toerist – met de reisgids in mijn hand door de stad om te zien of alle genoemde adressen nog kloppen, winkeltjes niet failliet zijn en gegaan en om nieuwe locaties te kunnen toevoegen. Ik kom zo op plekken waar ik zelf al lang niet ben geweest. Een willekeurige straathoek roept opeens mijn schoolreis van vijftien jaar geleden op, een café waar ik als groentje een lustrum geleden nog maar veel te veel geld neertelde voor een waterige cocktail creëert weemoed. En heb ik zelf eigenlijk wel alle highlights bezocht of is er hier en daar een museumpje tussen de mazen van het net door geglipt? Ik wurm mezelf tussen de Franse reizigers door om zelf ook eens een blik te werpen op die mooie Caravaggio’s, maar stap tevens graag voor de zoveelste keer de tijdmachine van het antieke stadscentrum in om de openingstijden te controleren.

Ik dek mij wel vast in, want ondanks het goede werk van mijn voorgangers ben ik mij ervan bewust dat het onmogelijk is de schoonheid van Rome in honderd pagina’s te vatten. Vandaar dus deze hulpkreet: ben je wel eens in Rome geweest? Geef mij dan nu jóuw tip om onze landgenoten een onvergetelijke tijd in de ons reeds zo geliefde stad te laten beleven en wie weet lees je hem binnenkort op zwart en wit in de winkel na!

Tessa D.M. Vrijmoed is auteur van Laat je krekels maar krieken – Het Colosseum voorbij en is sinds 2009 als docente aan Nederlandse School ‘t Kofschip in Rome verbonden.