Schiphol-date

Brunchen in een wegrestaurant, koffiebroodjes snaaien op Schiphol en ‘Even bellen, want ook al ben ik in de buurt, ik heb geen tijd om je te zien’, dat is hoe ik tegenwoordig mijn dierbaren in Nederland laat weten dat ik om hen geef. En het breekt mijn hart. Want ja, emigreren is leuk en aardig, maar je moet heel wat opgeven. Vandaag doe ik een boekje open over de schaduwzijde van wonen in het buitenland.

Wil je deze column lezen?
Koop dan mijn boek Opnieuw het Colosseum voorbij
(beschikbaar vanaf juli 2020)

Wil je meer inkijkjes in het actuele leven van een expat in Rome?
Boek een lezing of volg Beyond the Colosseum.

9 thoughts on “Schiphol-date

Add yours

  1. Ha Tessa wat een mooi en herkenbaar geschreven stuk….onze Roza woont ook in het buitenland. Passen en meten als ze in nederland is . Ik denk vaak…niet teveel trekken..we kunnen ook bellen Skypen of zelf het vliegtuig pakken.! Groet uit Haarlem

  2. Beeldend omschreven, en vast heel herkenbaar voor andere emigranten die af en toe in hun vaderland verblijven. Veel geluk in Rome!

Leave a comment

Blog at WordPress.com.

Up ↑