Geef de Romein een kans in de Nederlandse media!

Het valt me op dat de Romein er de laatste tijd bekaaid af komt in de Nederlandse media. Zijn bescheiden drankgedrag wordt op de hak genomen, over niet zwemmen na het eten wordt gelachen en anekdotes over luie of onprofessionele werknemers lijken aan de orde van de dag. Maar is dat terecht?

Om te beginnen moeten we onderscheid maken tussen Romeinen en Italianen. Je kunt niet zeggen: in Italië doen ze zus of zo. Het land is namelijk zo groot, dat er huizenhoge verschillen zijn tussen de gewoontes van wie in de ene of de andere provincie woont. Vergelijk het maar met hoe een Limburger niet over dezelfde kam als een Fries geschoren moet worden. Als we deze nuance eenmaal hebben aangebracht, kunnen we het leven van de moderne Romein (= inwoner van Rome anno 2019) gaan analyseren.

Verder moet je weten dat ik bij het schrijven van deze column de vlotte en intelligente publicaties van stuk voor stuk competente auteurs in mijn achterhoofd heb. Die iedere keer weer ook heus wel wat moois over de Romein zeggen: ze zijn net als jij en ik per slot van rekening gek op Rome. Maar waar ik over struikel is het effect van hun gemeenschappelijk op de hak nemen van de gebruiken van de Romeinen. Dat zorgt er namelijk voor dat mijn oom in Almere denkt dat iedere Romein een luie geheelonthouder is die pas drie uur na de lunch weer de zee in gaat.

Is het trouwens wel zo hilarisch dat Romeinen weinig drinken? Zou wie van zuipen houdt eigenlijk niet lering kunnen trekken uit wie alcohol drinkt om te geníeten? En wat betreft het laten zakken van je eten voordat je gaat zwemmen: de overvolle stranden van Ostia getuigen van flink wat misbruikers van die Gouden Regel. Over vermeende luiheid van Romeinen schrijven volgens mij alleen maar diegenen die nog nooit hebben gezien hoe obers van hot naar haar rennen. Wie niet weet hoe professioneel de artsen hier kunnen zijn. En nog nooit gesproken heeft met garage-eigenaars die dag in dag uit auto’s in het duister wegzetten.

Ik zou zo graag eens wat lezen over de positieve dingen die De Romein – als je überhaupt alle inwoners van een stad onder dezelfde noemer kunt brengen  – kenmerken. Het oprichten van het Auditorium, muziekterrein en broeinest boordevol artistiek talent. Het levend houden van de oudheid in Centrale Montemartini, een elektriciteitscentrale getransformeerd tot museum. Over hoe bureaucratie vaak tot een minimum wordt gereduceerd. Zoals hoe je voor een identiteitskaart online een afspraak kunt maken, zodat je zó het gemeentehuis weer uit loopt. Of hoe je bij de overheidsinstantie die je financiële activiteiten controleert vanuit huis je situatie kunt bekijken. Hoe je onder burgemeester Marino via een digitaal portaal gaten in de weg kon signaleren die nog diezelfde week werden gedicht.

Begrijp me niet verkeerd: ik heb zelf jarenlang in clichés geschreven over de stad die ik al elf jaar mijn thuis mag noemen. Maar ik ben door schade en schande wijs geworden. Althans, dat hoop ik. Door vriendschappen met de inwoners ben ik erachter gekomen dat het behoorlijk storend kan zijn als de buitenwereld een onjuist beeld van je land van herkomst heeft. Probeer je maar eens in te denken hoe het is als Nederlanders worden afgeschilderd als slungelige, wiet rokende blonde lui die iedere dag aardappelen eten. Keer op keer. De eerste tien feestjes is dat leuk gespreksmateriaal, op een gegeven moment word je dat beu. Ik geef het je op een briefje.

Ik geloof direct dat er wel eens een loodgieter is geweest die niet precies wist hoe hij de klus moest klaren. Maar om dan te zeggen dat de bravoure van de antieke Romein tegenwoordig ver te zoeken is, is net zo kort door de bocht als beweren dat er in het gestroomlijnde New York geen enkele vakman is die zich ooit even achter de oren krabt. Ik zou graag meer artikelen willen lezen die een realistisch beeld van Rome gaven. En natuurlijk mag je best grappen maken, dat doe ik zelf ook dolgraag. Want ja, het wérkt nu eenmaal op de lachspieren als je ziet hoe druk Romeinen zich maken in het verkeer. Maar wist je ook dat diezelfde Romein geduldig wacht als er twee mensen in de auto vóór hem aan het zoenen zijn?

Hartelijke groet van een Bussumse die kan hockeyen noch schaatsen, haar eerste joint nog moet roken en geen tulpen op het balkon heeft staan.

Wil je meer realistische inkijkjes in het dagelijks leven van De Romein?
Boek een lezing of volg Beyond the Colosseum.

Of koop Opnieuw het Colosseum voorbij, verschenen op 1 juli 2020 en verkrijgbaar in de meeste webshops, bij de lokale boekhandel en bij de uitgever.