leven in Rome anno 2021
"In 'Opnieuw het Colosseum voorbij' toont Tessa Vrijmoed haar kennis én verwondering. Een prettige combinatie, die maar weer laat zien dat je in Rome altijd iets nieuws kunt ontdekken. Hoe lang je er ook woont, of hoe vaak je er ook geweest bent" Lees naast Annelies Kooijmans woorden van 'Parliamo italiano' ook wat anderen vonden van Tessa's nieuwe boek, twee weken na verschijning:
Na jarenlang met toewijding over Rome te hebben geschreven, heb ik besloten te stoppen met de columns voor 'Beyond the Colosseum'. Het blog is niet rendabel genoeg gebleken, maar dat geeft niet: mijn werk is niet voor niets geweest, als ik jullie heb kunnen vermaken met mijn stukjes. Blijf me volgen voor andere ontwikkelingen achter de schermen!
Trastevere is een knotsgezellige wijk, maar ben je er met kinderen, dan kom je nogal wat struikelblokken tegen: er is geen stoep, auto’s staan gevaarlijk geparkeerd en bars hebben geen geschikte stoelen. Doe je voordeel met de volgende vijf tips over kindvriendelijke locaties.
'The Smiles of Rome' van Susan Cahill is niet alleen een boek voor liefhebbers van Rome. Ja zeker, het gaat om een collectie van verhalen die de Eeuwige Stad bezingen. Maar omdat de teksten zijn geschreven door een variëteit aan topauteurs is het boek tegelijkertijd een lust voor wie van literatuur houdt.
De vakantiedrukte in de Sint-Pieter is te merken, het is stampvol. Of ik per direct een privé-rondleiding wil geven aan ene Ashton K., vraagt mijn bazin. Ashton Kutcher, bedoel je, zeg ik grappend, tuurlijk, waar is-ie?! Daar staat hij, antwoordt ze met wijd opengesperde ogen een quasi onopvallende wenk naar rechts makend. Ik volg haar gebaar. En daar staat ie inderdaad. Op zo’n twee meter afstand.
Het valt me op dat de Romein er de laatste tijd bekaaid af komt in de Nederlandse media. Zijn bescheiden drankgedrag wordt op de hak genomen, over niet zwemmen na het eten wordt gelachen en anekdotes over luie of onprofessionele werknemers lijken aan de orde van de dag. Maar is dat terecht?
Inmiddels zijn er een flink aantal maanden voorbij gegaan sinds ik mijn rijbewijs heb gehaald. En wat heb ik naderhand veel bijgeleerd. Tweeëntwintig uur in de auto met een docent ernaast is namelijk vrij weinig. Ook al leer je tijdens de les de noodzakelijke kneepjes van het vak, het echte werk begint daarna. En dat is anders dan een pc-spelletje of een ritje in de botsauto.
Haast iedereen kent de zondagsmarkt van Porta Portese. Maar ben jij wel eens op het marktterrein geweest als de kramen weg zijn en de vuilniswagens nog moeten komen? Zo vanaf een uur of vier kan het schatzoeken beginnen: wat was niet interessant genoeg voor de koper, maar bezorgt een glimlach of zelfs vreugdedansje bij de... Continue Reading →
Ik neem plaats en groet de examinator, die op de bank achter zit. Maria Grazia, zo leer ik later, is omringd door losse papieren en ze heeft het warm. Dat zie ik aan haar glimmende huid. Verder is ze op en top verzorgd. Lippenstift, oogschaduw en een bloemenbloesje over maar liefst 1, 2, 3 hempjes.
De eerste rijlessen zijn achter de rug. Het een en ander begint net te wennen, totdat er op een dag een nieuwe leraar voor me staat. Voor Carlo is het Colosseum net een computerdesktop.
Het Colosseum voorbij 