De auto Negentig auto's rijden er iedere dag naar binnen. Daar horen negentig gezichten bij met negentig verschillende verzoeken. "Ik kom de Panda om twee uur ophalen." "Kun je die rode een wasbeurt geven?" "Mijn motor wordt straks teruggebracht door de monteur, geef je me dan een belletje?" Adelmo runt al sinds 1975 de garage van zijn vader,... Continue Reading →
De scriptie Tussen de statige gebouwen en glooiende heuvels van Villa Borghese staat het Koninklijk Nederlands Instituut Rome, ook wel KNIR genoemd. Het is dé ontmoetingsplek voor studenten en professoren die werkzaam zijn in de vakgebieden archeologie, oude geschiedenis, kunstgeschiedenis en Klassieke Talen. Over het inhoudelijk deel van een verblijf aan het KNIR heeft bursaal... Continue Reading →
Het altaar De opkomst van het opmerkelijke duo beloont de wachtenden. Met vierkante billen zitten ze op de koude grond, als de accordeonspeler verschijnt. Hij lijkt wel een dakloze straatmuzikant. Zijn huid is haast zwart gebruind door de zon, zijn witte sokken steken er bij af, in gympen onder een te korte, gerafelde spijkerbroek.... Continue Reading →
Het voetbal Voor de voetbalgekken in Italië is het in de maanden september tot mei genieten. Maar ook vloeken, nagelbijten en tandenknarsen. De echte fanatiekelingen doen dan namelijk mee aan Fantacalcio, Schijnvoetbal: een toernooi onder vrienden waarbij bestaande spelers zogenaamd worden gekocht om niet bestaande teams te vormen. Hoe gaat dat in zijn werk? Aan... Continue Reading →
De dansles Niet ver van de gevangenis Regina Coeli vandaan bevindt zich een oude dansschool. Je moet een zijstraat nemen en dan steeds verder van de rivier af lopen, tot het bescheiden logo verschijnt. In een inham, waar je gerust je fiets zonder slot kunt laten staan, vind je de ingang. Als je tussen de... Continue Reading →
De dichter Giuseppe Gioachino Belli (1791-1863) was een Italiaans dichter. In zijn testament verzocht hij zijn oeuvre te verbranden, maar dit verzoek werd nagelaten. Het resultaat is een enorme rijkdom aan poëtische teksten, waaronder 2279 sonnetten geschreven in de Romeinse straattaal van weleer. Ze representeren de stem van het Romeinse volk uit de negentiende eeuw.... Continue Reading →
Het is zaterdagmiddag en ik fiets door de Via del Corso. Alhoewel, fietsen kun je het niet noemen: er is zoveel volk, dat ik nauwelijks kan trappen. Daar zit een jongen een sjekkie dicht te likken. Er staat een klein stoeltje naast hem met ervoor iets wat lijkt op twee gigantische, op elkaar gestapelde wokpannen. In de bovenste 'koepel' zitten enkele ronde holtes. Wat zou je daar mee kunnen, vraag ik me af?
De schande De Nederlandse kranten hebben er nauwelijks een paar regels aan gewijd, maar in Rome is het vertrek van de burgemeester het gesprek van de dag. Wat heeft Ignazio Marino tot deze beslissing gebracht? En is het eigenlijk wel zo gek dat een oprechte politicus te midden van een stel corrupte lanterfanters opstapt? Kort... Continue Reading →
De treinreis Het getoeter in de straat maakt me voor de zoveelste keer wakker. Dit is niet zomaar een claxon. Dit is de claxon van een zeer geïrriteerd persoon. Van een persoon wiens auto geblokkeerd wordt door een wagen die hem klem geparkeerd heeft. Tooooooeeeeeeeet. Mijn hemel, wat is het toch weer een akelig geluid.... Continue Reading →
De wodka Hoewel tegenwoordig ook professionele instanties de weg naar Airbnb gevonden hebben is dit online bed&breakfastplatform ooit begonnen als een digitale ontmoetingsplek voor mensen die houden van reizen en mensen die houden van contacten leggen: wil je zelf op reis, dan kun je voor een zachte prijs bij een particulier persoon thuis overnachten en... Continue Reading →
Tessa Vrijmoed 