De schande
De Nederlandse kranten hebben er nauwelijks een paar regels aan gewijd, maar in Rome is het vertrek van de burgemeester het gesprek van de dag. Wat heeft Ignazio Marino tot deze beslissing gebracht? En is het eigenlijk wel zo gek dat een oprechte politicus te midden van een stel corrupte lanterfanters opstapt?
Kort nadat Marino in mei 2013 tot burgemeester werd verkozen, kwam hij al in de problemen met zijn eigen partij. Zo waren de raadgevers van de Partito Democratico niet blij met de bedoelingen van Marino en zijn wethouders. Eerstgenoemden waren er namelijk aan gewend dat aanbestedingen voor belangrijke projecten naar hun vriendjes gingen, die er vervolgens weinig nuttigs mee deden en het geld in eigen zak staken. Bovendien werd het gebruikt voor de verkiezingscampagnes van deze contacten in het gemeentebestuur, die hun immers de aanbestedingen hadden geleverd. Waar zijn voorganger Gianni Alemanno dergelijke systemen juist in stand hield – let maar eens op de hoeveelheid verwaarloosde tuinen en straten in de stad – ging Marino de strijd aan met deze weinig transparante praktijken door aanbestedingen onderwerp van concurrentie te maken.
Een ander voorbeeld is het afvalbeheer in Rome. Dit was reeds lang in handen van een particulier bedrijf dat het afval in de buurt van Fiumicino via een duur en lang proces verwerkte: ‘ouderwets’ door alles op een hoop te gooien en de vuilnishoop af te sluiten. De baas ervan was een rijke pief die het geld dat hem ter beschikking was gesteld had moeten investeren in een efficiënter afvalverwerkingssysteem. En toen kwam Marino. Hij liet deze vuilnisbelt na veertig jaar sluiten en liet een doelgericht verwerkingssysteem ontwikkelen. Tegelijkertijd begonnen huishoudens afval te sorteren, met als gevolg dat Rome zelfs een plekje heeft bemachtigd in de Top 3 afval recycelende Europese hoofdsteden.
En hier bleef het niet bij. Ignazio Marino kwam op voor homokoppels, die nu dezelfde rechten als getrouwde stellen hebben bij de gemeente. Daarnaast duiken er vaker fietspaden op en worden straten autovrij: de Via del Babuino in de buurt van de Spaanse Trappen bijvoorbeeld is inmiddels een waar genoegen om te bewandelen. En zomaar een laatste voorbeeld: Marino heeft de werkzaamheden aan de derde metrolijn van Rome opgepakt, nadat deze jaren praktisch stil hadden gelegen onder Alemanno. Dankzij Marino rijdt metro C al in enkele buitenwijken en kunnen binnen vijf tot zeven jaar belangrijke haltes in het stadscentrum verbonden worden aan de bestaande haltes.
Waarom toch heeft Marino zijn ambt neergelegd? Wegens een waarschijnlijk valse beschuldiging omtrent enkele vermeende betalingen van privé-diners met de creditcard van de gemeente. Inmiddels is echter naar buiten gekomen, dat het boekhoudsysteem van de gemeente de afgelopen twee jaren slecht heeft gefunctioneerd wegens de overgang naar een nieuw systeem: dat betekent dat niet geverifieerd kan worden op welke momenten Marino waar is geweest. Dit wordt nu tegen hem gebruikt door enkele nationale kranten, zonder tegenwerking van Matteo Renzi’s Partito Democratico: een vuil spelletje dus. Die paar etentjes kán zo’n intelligent man niet met opzet met andermans geld hebben betaald, als je bedenkt dat Marino voor aftrekbare werkbezoeken zelfs eenvoudige driesterrenhotels boekte. De golf steunbetuigingen op de social media en de enorme toeloop vanmiddag tijdens de manifestatie pro-Marino op de Campidoglio lijken het bewijs van de onschuld van de man te zijn. Mocht hij geen tweede kans krijgen, laten we dan tenminste hopen dat de komende burgemeester ook het lef heeft zijn handen uit de mouwen te steken om Rome in figuurlijke en letterlijke zin op te ruimen. Ignazio Marino: bedankt!
Het Colosseum voorbij 
Dat verduidelijkt een hoop! Maar waarom lopen dan alle partijen incl de M5S tegen hem te hoop?
Omdat men dan weer mag gaan stemmen. En dat is natuurlijk in het voordeel van de tegenstanders van de PD. 🙂
Als stemmen in het nadeel is van de PD, waarom heeft diezelfde PD dan een ‘vuil spelletje gespeeld’ om Marino weg te krijgen?
Marino heeft veel goeds gedaan. Desondanks is Rome viezer en onleefbaarder dan ooit. Zelfs als we de schuld daarvoor kunnen vastpinnen op zijn tegenstanders, is Marino als burgermeester politiek verantwoordelijk. Bovendien is het bonnetje wel degelijk bewijs dat hij ietwat ruimhartig declareerde. Daar had hij zich bewust van moeten zijn, dan had niemand een stok gehad om mee te slaan. Incrociamo le dita dat zijn opvolger net Marino meer pregi dan difetti heeft.
Bedankt voor je reactie, Simeon. 🙂 De discussie omtrent de bonnetjes is inmiddels volledig van tafel, omdat vaststaat dat er onduidelijkheden waren met het boekhoudsysteem: lees de kranten er maar op na. Naar mijn mening heeft Marino flink zijn best gedaan de troep van zijn voorgangers op te ruimen, maar neemt hij tegelijkertijd de verantwoordelijkheid voor wat er tijdens zijn eigen burgemeesterschap gebeurt. Over zijn pluspunten: ken je bijvoorbeeld het systeem Io Segnalo? https://www.comune.roma.it/wps/portal/pcr?jppagecode=el_sev_on_io_segn.wp Hiermee kun je problemen op straat signaleren en binnen een mum van tijd worden ze opgelost: zo heb ik laatst een nieuw zebrapad laten aanleggen binnen een paar dagen en werden er direct boetes uitgedeeld, toen ik een straat had opgegeven waar het zwart stond van de fout geparkeerde auto’s. Geweldig, toch! Wat je andere opmerking betreft: de PD wilde Marino simpelweg wegwerken, maar heeft een grote inschattingsfout gemaakt wat betreft de tegenstanders. Groet, Tessa