Epiloog

Inmiddels zijn er een flink aantal maanden voorbij gegaan sinds ik mijn rijbewijs heb gehaald. En wat heb ik naderhand veel bijgeleerd. Tweeëntwintig uur in de auto met een docent ernaast is namelijk vrij weinig. Ook al leer je tijdens de les de noodzakelijke kneepjes van het vak, het echte werk begint daarna. En dat is anders dan een pc-spelletje of een ritje in de botsauto.

Deel 10: afrijden!

Ik neem plaats en groet de examinator, die op de bank achter zit. Maria Grazia, zo leer ik later, is omringd door losse papieren en ze heeft het warm. Dat zie ik aan haar glimmende huid. Verder is ze op en top verzorgd. Lippenstift, oogschaduw en een bloemenbloesje over maar liefst 1, 2, 3 hempjes.

Deel 9: wachten op de examinator

Daar komt mevrouw De Examinator aan gereden. De auto stopt zo’n vijftien meter bij de kandidaten vandaan. De spanning stijgt. Met zijn zevenen wiebelen ze op hun voeten, onderaan de trappen van Via Ugo Bassi.

Even bijkomen

In Rome zijn er overal terrasjes. Smalle stoepen en lege parkeerplaatsen, iedere vierkante meter wordt opgeslokt door tafeltjes en stoeltjes. Laat ik het eens hebben over deze eenvoudige plekjes die op wonderbaarlijke wijze rust weten te scheppen middenin het verkeer.

10 jaar Rome!

15 augustus 2018: vandaag woon ik 10 jaar in Rome. Ter gelegenheid hiervan zal ik een beeld schetsen van die kleine dingetjes die het leven voor mij hier zo speciaal maken. Dingetjes waardoor tien makkelijk twintig zou kunnen worden.

Deel 7: mijn eerste rijles

Het theorie-examen is achter de rug. Eindelijk mag ik ervaren hoe het uitzicht vanaf de bestuurdersstoel in de auto is. En, zoals je in Rome mag verwachten, begin ik mijn eerste rijles vanuit een dubbelgeparkeerde auto in een drukke straat.

Create a free website or blog at WordPress.com.

Up ↑